در طول روز، هر بار که یکی از فضاهای مجازی را چک میکنیم، یا حتی زمانی که یک فیلم سینمایی می بینیم و یا زمان مطالعه یک کتاب، همواره افرادی را می بینیم که در حال انجام حرکات مختلف ورزشی هستند. هریک از ما با توجه به نوع علاقمندی، حتما در یکی از فضاهای مجازی، حداقل یک تا چند پیج ورزشی را دنبال میکند. من به صفحات یوگا و حرکات اصلاحی علاقمند هستم.
علیرغم تنوع پیج هایی که داریم، یک یا دو صفحه از آنها را بیشتر دوست داریم و با دقت بیشتری دنبال می کنیم. بعضی از پست های آنها را علیرغم لایک و کامنت، ذخیره هم میکنیم تا در اولین فرصت سریع تر به آن پست از طریق قسمت ذخیره پیج خودمان، دسترسی ویژه و سریع داشته باشیم و تا مبادا معطل گشتن بشویم و تا مبادا که فرصت را از دست بدهیم.
ذخیره کردن برای اینکه روزی نه خیلی دور حتما به سراغ آن می رویم و حتما آن تمرین را انجام میدهیم.
حالا سوال این است:
– تا حالا چندتا از این ذخیره ها را به منظور انجام دادن آن تمرین ویژه، از محل ذخیره بیرون آورده ایم؟
– تاحالا چند بار برای انجام تمرین آن پست، وقت گذاشته ایم و آن تمرین را انجام داده ایم؟
– و کلی تا حالاهای دیگر…..‌…
همه به دنبال یک فرصت معین و مناسب و دلخواه هستند تا سر فرصت آن تمرین دلخواه و ویژه و شاید خفن😊 را انجام بدهند.!!
اما واقعیت این است که با سرعت دنیای امروز، با تنوع و حجم زیاد موضوعات مهم کاربردی و آموختنی و دلایل زیاد دیگر، فرصتی برای بازگشت و مرور دوباره را نداریم. آن چیزی که ما به آن به شدت نیاز داریم در لحظه به طور همه جانبه عمل کردن است. باید به توان خودمان در لحظه باور کنیم و با شناخت صحیح توان بالقوه و بالفعل مان، حداکثر استفاده از وقت و زمان” در لحظه موجودرا عملی کنیم. این ویژگی  ویژگی است که باید در خودمان پرورش دهیم تا توانمندی خود را در استفاده ار فرصت های کوتاه بالا ببریم.
تکنیک های مختلفی برای توجه و بهره وری از زمان های حداقلی وجود دارد.

شما از چه تکنیکی استفاده میکنید؟